At The Airport

?A: Next please! Hello sir, may I see your passport please

بعدی لطفا! سلام آقا، آیا میتوانم پاسپورت شما را ببینم؟

 

.B: Yes, here you go

بله بفرمایید.

 

.A: Will you be checking any bags

آیا قصد دارید چمدانی را تحویل دهید؟

 

.B: Yes, I’d like to check three pieces

بله، من میخواهم سه تکه را تحویل دهم.

 

.A: I’m sorry, sir. Airline policy allows only two pieces of checked luggage, at twenty kilograms each, plus one piece of carry-on luggage. I will have to charge you extra for the additional suitcase

متاسفم آقا، قانون هواپیما اجازه میده فقط دو چمدان با وزن بیست کیلوگرم با خودتون ببرید. به اضافه یه چمدان کوچک . برای چمدان اضافی باید هزینه پرداخت کنید.

 

!B: What? Why! I am taking an intercontinental flight! I’m flying sixteen thousand kms! How am I supposed to only take two, twenty kilo bags? That’s absurd

چی؟ چرا! من دارم پرواز بین قاره ای میکنم! شانزده کیلومتر پرواز دارم! چطور ممکنه فقط دو چمدان بیست کیلویی ببرم. این مسخره است!

 

.A: I am sorry, sir, there’s nothing I can do. You cannot board the flight with that large bag either. Carry-on bags must fit in the over-head compartment or under your seat. That bag is clearly too big

متاسفم آقا کاری نمیتونم بکنم. با اون کیف بزرگ هم نمیتونید سوار هواپیما شید. کیف های دستی باید در قسمت بالای سر یا زیر صندلی شما قرار بگیرند. اون کیف خیلی بزرگه..

 

.B: Now I see. You charge next to nothing for an international ticket, but when it comes to charging for any other small thing, you charge an arm and a leg! So tell me, miss, how much will I have to pay for all of this

الا متوجه شدم. برای بلیط بین‌المللیتان به نسبت کمی هزینه می‌کنید، اما وقتی به هزینه کردن برای هر چیز کوچک دیگری می‌رسد، قیمت را زیاد میکنید! پس به من بگویید خانم، باید چقدر بپردازم برای همه این‌ها.

 

.A: Let’s see... six hundred and twenty-five US dollars

بیایید ببینیم... ششصد و بیست و پنج دلار آمریکا.

 

!B: That’s more than my round-trip ticket

این بیشتر از بلیط رفت و برگشت من است!